سفر مشهد بابات و تنهایی من....

سلام پسرگلم ...ای پسر شیطون و شیرینم ...کی میشه بیای بغلم آخه...کی این چند ماهم تموم میشه آخه پسرم..

بابایی دیشب اومد خونه و یهو به صورت جدی و از ته دل گفت میخوام برم مشهد پابوس امام رضا...گفت بدجور دلم هوای امام رضا رو کرده و به منم گفت بیا تو هم با من بریم منم که خیلی مشتاق بودم اما بخاطر وجود تو نتونستم برم و گفتم نه راه دوره و خدای نکرده یه اتفاقی واسه پسرمون میفته...و به بابایی گفتم انشالله سال دیگه سه تایی میریم پابوس امام رضا  ....اما راستش از ته دلم واسه رفتن بابایی راضی نبودم اما چه کنم که وقتی شوق رفتن رو تو چشای بابات دیدم راضی شدم و بالاخره بابایی قرار شد با یکی از دوستاش بره واسه زیارت  آقا امام رضا (ع)...خوش بحالش و التماس دعا.........

 امروز صبح ساعت ۷:۳۰ بابایی با ماشین خودش و به همرا دوستش راهی  تهران شدند تا از اونجا با قطار برن...

ساعت ۲۲ شب که الان ۲۲:۱۵ دقیقه است قراره قطارشون حرکت کنه......به سلامت عشقم...

خوب بابایی رفت و با رفتنش روحمو و جسممو هم با خودش برد...صبح بعد رفتنش کمی گریه کردم اما بعدش پا شدم اومدم خونه ی مامانی تا مثلا تنها نمونم اما مگه بدون بابات جایی هست که بهم خوش بگذره؟؟؟ نه نیست...من اینجا بین اینهمه آدم بازم احساس تنهایی میکنم چون حسنمو میخوام...هنوز روز اوله که من اینقدر بی طاقتم خدا به دادم برسه که ۴ روز چی میکشم ....خدایا بهم صبر بده...خدایا این دوری زود تموم بشه..حسنم دیگه نمیزارم بی من هیچ جا بری....

پسرم  دو روزه کم حرکت کردی و منو نگران کردی اما چند ساعت پیش به بابایی زنگ زدم و گفتم که باهات حرف بزنه آخه پسر حرف گوش کنی هستی واسه همین گوشی رو گذاشتم رو شکمم و بابایی باهات صحبت کرد و تو کمی بعد از صحبت کردن با بابایی شروع کردی به تکون خوردن ..الهی من قربون اون تکونات بخورم و الهی قربون تو پسر حرف گوش کنم بشم که صدای بابایی رو میشناسی و بهش عکس العمل نشون میدی...